Over de auteur

Marianne Bertina

Studie

Nederlandse taal- en letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam, in een tijd dat het heel gewoon was om ook hoorcolleges te volgen bij hoogleraren van verwante studierichtingen. In mijn geval: taalwetenschap, filosofie en geschiedenis.

Werk

Begonnen als docent in taal- en cultuurgerelateerde vakken aan de opleiding Boekhandel en Uitgeverij. Een breed lespakket, met accent op manuscriptbewerking en professionele schriftelijke communicatie. Later uitgebreid met schrijven voor (vak)tijdschriften en nieuwe media.

Na het vertrek van collega-docent Kees Fens naar de Radboud Universiteit ook colleges over literatuur van de negentiende en twintigste eeuw.

In de jaren van explosieve groei van de opleiding naar een instituut voor Media en Informatiemanagement ben ik me expliciet gaan richten op het verstevigen van het onderwijs in de Nederlandse taal – van de propedeuse tot aan de afstudeerfase. Voor studenten met duidelijke belangstelling voor taal introduceerde ik de keuzevakken Schrijven van A tot Z, Argumenteren en Masterclass Formuleren.

In 2009 heb ik in een interne nota het onderwijs in de Nederlandse taal binnen de gehele opleiding (nu: Media, Informatie en Communicatie) in kaart gebracht en geëvalueerd. (Tussen de regels, 2009).

Vanaf september 2009 werk ik freelance als docent en taalcoach.

Motto

Alles waar je energie in steekt, groeit.

Hoe meer je van iets weet, hoe interessanter het wordt.

Onderwijspraktijk

Studenten veel laten lezen, veel laten schrijven, vaak en concreet feedback geven. Gevoel voor kwaliteit ontwikkelen, creativiteit stimuleren. Doorgaan tot iets echt goed is. Altijd gericht op uitbreiding en verdieping van hun kennis van de Nederlandse taal – dat geeft ze een flinke voorsprong en het vergroot hun zelfvertrouwen.

Vaak aan mij gestelde vraag: Kun jij in het dagelijkse leven nog wel ‘gewoon’ lekker lezen? Zit je je niet voortdurend te ergeren?

Nee hoor, integendeel. Want zodra iets me niet bevalt, hou ik op met lezen. Dat scheelt enorm veel tijd. Blijft er meer over voor interessante journalisten en schrijvers – en die zijn er genoeg. Als ik lees ‘Het netto uitlekgewicht van de discussie was (...)’, word ik ter plekke heel vrolijk. Maar ook als ik op straat een bord zie met deze oproep: Let op!! U naderd een voorangsweg.

Een titel als Onverklaarbaar bewoond (van Bert Keizer) trekt me letterlijk de boekhandel in. Wat je noemt de magische kracht van een verrassende formulering – daar hou ik van.